© Sağ Tıklama Engeli

6 Ekim 2016 Perşembe

Sonbahar Güzellikleri

Merhabalar, güzel sonbahar geldi.
 Sonbahar deyince herkes gibi benim de aklıma yağmur, sararmış yapraklar, kasvetli gri bulutlar geliyor ama özel olarak hatırladığım çok sıcak anılarım var onları da sizinle paylaşmak isterim.
 Ben ilk okuldayken evimiz okula aşırı yakın olduğu için kendim gider gelirdim.Bazen de komşunun oğlu olurdu yanımda.Bir gün okuldan çıkıyoruz sağanak yağmur yağıyor ben de tek başıma eve gitmeye uğraşıyorum.Eve geldim ama üstümde kuru iplik yok.Annem hemen kuruladı beni.Sonra o zamanlar VCD çalarımız vardı.Bir de Bugs Bunny CDmiz daha bir sürü çizgi film vardı ama bir tek Bugs Bunny'i hatırlıyorum.Sonra annem onu açmıştı bana.Bir çocuk başka ne isteyebilirdi ki.Anne sevgisi ve çizgi film.Mutluluk kombosu resmen.
 Başka bir anım ise, babam kardeşime şu rayları kurulan trenden almıştı ama o zamanlar kıştı sanırım.Ses bile çıkartıyordu.Kendi kendine gidiyordu.Fazla bir fonksiyonu yoktu.Komşunun oğlu, kardeşim ve ben kurduk işte hayal dünyamızı konuşturuyoruz o gün.Hava zaten karanlıktı yağmur öncesi gibi bir hava vardı, perdeleri kapadık, televizyonu kapadık, sadece tren ve bizim sesimiz vardı.Benim saçlarım da çocukken uzundu.Saçlarımı tren gelicekken önüne eğiyordum, tren de saçlarımın arasından geçiyordu."Tünelden geçtik şimdi oraya geliyoruz." diyordum ve ben makinistdim sanırım.İstasyon gibi bir şey vardı.Oradan biniyormuş gibi yapılardı.Üçümüz öyle trenle beraber yürüyorduk.
 Üçüncü ve son anımı ise hiç unutamıyorum.8 yaşıma giriyordum o gün.Yani 21 Eylül 2006.O günde hava tam bu seneki doğum günümde ki gibi serin bulutlar var filan.Eve uydu alıcısı geliyor o günde.Babam evin terasında uyducuyla beraber uyduyu kuruyordu.Annem beni çağırdı yanına gittim ben de bana o siyah poşeti uzattı ilk doğum günü hediyem.Bir mutlu oldum ki size anlatamam.Kadın gitmiş sokaktaki iplikçiden bana yelek almış pembe, aynı renkte düğmeleri vardı.Normalde annem örerdi benim kazaklarımı, yeleklerimi öyle mağazadan alma alışkanlığı pek yoktu kışlık kıyafetlerimi.Hemen işte terasa koştum babama söyledim baba dedim annem bana yelek almış dedim.Sonra babam da sana benim de hediyem bu demişti.Küçüktüm kandım ama mutluydum o gün hem de çok mutluydum.
 Hepsi küçükkendi.Dert ne bilmezdik.Yelekle, Bugs Bunny CD'si ile mutlu olurduk.Büyüdük bizimle birlikle bitmek bilmeyen isteklerimiz de büyüdü.
 Mutlu bir gün geçirmeniz dileğiyle.Kendinize iyi bakın.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder