© Sağ Tıklama Engeli

2 Kasım 2016 Çarşamba

Deniz Kızı

Küçüklüğümden beri hayal gücü oldukça geniş bir kız çocuğuydum.Neden bilmiyorum ama en sevdiğim ve kahramanım olarak gördüğüm mitolojik varlık deniz kızıydı.Hatta küçükken denize gittiğimizde denizdeki gölgemi hep deniz kızı olarak düşünürdüm.
 Gerçek hikayesi mutlu sonla bitmeyen benim bildiğim tek prenses.Gerçek hayata başlangıç olarak ağır bir masal ama en gerçeği.Aşkı için ölen ve kendini feda eden bir varlık.Herkes çok üzgün bir son diyebilir, ben de öyle diyordum ama biraz düşününce mutlu öldüğünü ve bunun da mutlu sonla biten bir masal olduğunu söyleyebiliriz aslında.Tabi mutlu ölmesi her şeyin sonu olduğu için üzgün bitiyor da diyebiliriz.
 Benim belli başlı bir kaç kabusum vardır, sabah uyandığımda iyi ki rüyaymış diyebileceğim.Bunlardan biri denizde boğulmam.Deniz kızlarını ve denizi bu kadar çok sevmeme rağmen denizden ölesiye korkuyorum.Asla nedenini öğrenemeyeceğimi biliyorum uzaktan sevmek en güzeli tıpkı deniz kızı gibi.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder