© Sağ Tıklama Engeli

30 Temmuz 2017 Pazar

İstanbul >Ankara >Bartın >Ankara >İstanbul

 Başlık benim gibi evden çıkma özürlüsü birinin sırasıyla gittiği şehirlerden oluşmaktadır.
Neden iki kere Ankara yazdığımı anlatabilirim.Bartın'a memlekete gidiyorduk, teyzemler yol üstündeyken aradı ve Ankara'ya gelin, belki Bartın'a bayrama gelemeyiz dediler.Biz de düşündük taşındık acelemiz yok nasıl olsa gidelim dedik.Gittik ve sadece bir gün kalıp oradan sonra Bartın'a yola çıktık.Bayram için tabi ki bir hafta önceden gitmemiz gerekiyordu.Her sene bu durumdan ağzımız yandığı halde gideriz çünkü biraz salağız.Bayrama kadar zaman temizlik ve bahçe türevi işlerle geçti zaman.Bayramda teyzemler geldi, ne yalan söyliyim güzel zaman geçirdim.Benden bir yaş büyük olan bir kuzenim var fakat kardeş gibiyiz.Bütün bayram gezdik, muhabbet ettik kısacası eğlendik.Son gece biraz üzüldük tabi çünkü ancak bir dahaki bayrama görüşebilecektik.Gece tüm kuzenler oturup korku filmi izledik.Kuzenlerimle gerçekten yapmayı en çok sevdiğim şey korku filmi izlemek çünkü korku filmi izlerken daha da bi samimi olduğumuza inanıyorum.Üstelik çocukluk günlerim geliyor aklıma hep bir arada olunca.Ertesi sabah oldu ve kuzenim beni kaldırmaya geldi gitiklerini haber vermek için bahçede biraz oturduk sonra valizlerini topladı ve arabaya yerleştirdi.Kapıda dayımlarla, anneannemle ve küçüklü büyüklü diğer akraba üyeleri ile vedalaşırken teyzem bana sarıldı ve sende gelsene dedi.Anneme baktım istersen git dedi dedim canıma minnet burada daha fazla ne yapabilirim ki.Bir koşu gittim valizimi topladım(neredeyse her şeyi unutmuşum tabi).Öylelikle yine Ankara'ya yola koyuldum fakat o kadar sıcaktı ki 3~5 kere mola vermişizdir.Ankara da neredeyse her gün gezdik, bol bol alışveriş yaptık, hatta karakolluk bile olduk.Ama o olayı anlatmak istemiyorum sadece şikayetçi olmak için gittiğimizi bilin yeter.Düşündükçe sinirleniyorum ve gülümsüyorum.Zaten sonuca bağlanmadığı için olay sadece bir anı olarak kaldı.
 Bir buçuk hafta sonra annemler de benim seyahat rotamı izleyip Ankara'ya geldiler fakat yine sadece 1 gün kaldılar.Sonra ver elini İstanbul.Evimi çok özlemişim.Bol bol temizlik yaptım.Ponçiğin düzeni yine yerine oturdu ve tabi ki tercih yaptım.Aslında Edebiyat yazmak istiyordum fakat gerek uzaktan akrabalarım, gerek bayramda tanıştığım öğretmen adayları kesinlikle yazma açıkta kalırsın dedi.Aslında bunlardan etkilenecek bir insan değildim sonuçta haberlerde, internette hepimiz atanma bekleyen öğretmenleri görüyoruz fakat 5 yıldır atanma beklediğini birinci ağızdan ve tanıdıktan duymak beni caydırdı.Benim için de Edebiyat okumak sadece bir hayal olarak kaldı.Kim bilir belki bir on sene önce doğmuş olsaydım öğretmenlik okurdum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder