Saat 02.26, tarih 26.11.16, günlerden cumartesi ve ben hayatımın en mutlu olduğum anını bilmiyorum.Düşünüyorum ama gerçekten bir an bile gelmiyor aklıma.Fakat en mutsuz günümü tak diye söyleyebiliyorum.Ölüm ailemi bulduğu zaman.
Neden böyle bir anım yok çıkıp da bu benim en mutlu günüm veya anım diyebileceğim.Gerçekten düşünmekten kafayı yiyeceğim.Belki 10 dakikada bütün anılarımı taramışımdır ama bir dakika bile öyle bir şeye aday değil.
Hayatımı sorgulamaya başladım.Yarınım belli değil ve ben her günümü acı içinde yaşıyorum.Mutluluk hayatımda hep gelip geçici ama acı hep kalıcı.Bu duruma çoktan alıştım ama hayatının en mutlu anı ne sorusuna cevap verememek işte bu hayatın bir toz zerresi kadar küçük olduğunu fark etmemi sağladı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder