Selamlar 10 gün sonra yeni bir post ile karşınıza geçmiş bulunuyorum.Az önce bir şey aklıma geldi (asıl konumuz bu değil ama neyse) 2009 yılında takip ettiğim bir blog vardı acaba ne oldu o bloga diye merak ettim.Ve Google'a inşallah blogunun adını doğru hatırlıyorumdur diyerek yazdım.Merak işte.Blogu buldum ama açınca o olduğuna pek inanamadım. Çok değişmiş öncelikle acayip büyümüş ve güzelleşmiş.O da benim gibi yalnız bir insandı fakat şu an hayatı cıvıl cıvıl Allah bozmasın diyelim.
Gelelim asıl konumuza ya da konularımıza.Bir kaç gün sonra kurtulcam buradan.Aslında bu yaz benim için en zor geçen yazdı.Tamam farklıydı güzellikleri de vardı ama çok zordu.Zordu işte değiştiğini sandığım dedem bir gram olsun degişmemiş üstelik bize gerçek yüzünün karanlık tarafını daha da göstermiş oldu.Saolsun buraya geldiğimiz her yaz gibi bu yaz da kavga çıkartıp tatilimizi monotonluktan çıkartmış oldu.Büyüdüğümü bu sene anladım.Babam, dedem, annem üçlüsü arasında sıkıştım.Eski benden eser kalmadı.Eski ben olsa kaçar her şeyi içine atar kalbini unufak ederdi orada kendine yer açmaya çalışırken. İçimde saklamaya çalışan küçük kız çocuğu çıktı kimse beğenmedi bu kız çocuğunu.Ama alışmak durumundalar ve bunun farkındalar.
Aileye yeni bir oğlan katıldı.Adı Ponçik henüz bir aylık buradaki tek eğlencem.Tanışan henüz 4 gün olsa da ikimiz de birbirimizi çok sevdik.
Ve bence bu dünyadaki en güzel şey.
Başka bir olay daha var.Yeni bir okula geçiyorum.4 senelik okul hayatı için 3 defa okul değiştiriyorum.Yeni okul heyecanını bilirsiniz işte o bende gram yok.Sadece stres var.Bu sene benim için çok zor geçicek ve arkadaş ortamı beni acayip etkileyecek bir şey.Sizden tek bir şey istiyorum.Bana şans dileyin.
