© Sağ Tıklama Engeli

8 Kasım 2013 Cuma

Özlemek.

Bir insanın sesini özlemek..
Sadece 1 insanın sesini o kadar özlemiştim o da ölmüştü.Sesini unutmaktan çok korkuyordum.Önce sesini unuttum, sonra yavaşça hatıraları, en son  yüzünü unuttum beynim sanki koruma mekanizması kurmuş gibiydi.
Şimdi dostlarımdan ayrılınca da aynısı olacak diye o kadar çok korktum ki anlatamam.
 Sonun da sesini telefondan duydum ama gerçekten suratını görüp, onlarla saatlerce engelsiz konuşmak, dertleşmek, bana sarılıp teselli vermeleri, onlara destek olamam işte bunları yapamazdım şimdi.
 Onlardan ayrı olmak bana o kadar koymaya başladı ki anlatamam.Beraber geçirdiğimiz günleri yavaşça unutmaya başladım bile.Beyinim bile ayrılık acısını kaldıramıyor benim kalbim nasıl dayansın?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder