Size başımdan geçen bir olayı anlatmak istiyorum.Geçenlerde ilacım bittiği için eczaneye ilaç almaya gittim.Girdiğim ilk eczanede ilaç olmadığı için başka bir eczaneye gittim.Sonra da zaten ev alışverişi yapmam gerekiyordu.Alışverişi yapıp çıktım ve gözüme iki tane kedi ilişti.Beyaz olan siyahlı kediye doğru saldırmak üzereydi ve bir araba geliyordu fakat karşı kaldırımda olduğu için bir şey yapamadım.Beyazlı kedi atılınca öteki kedi kaçmaya başladı ve hepinizin tahmin edebileceği gibi tekerin altına girdi.Orada öylece kalakaldım.Sonra kedi bir iki adım atmaya çalıştı inşallah sadece ayakları kırılmıştır diye dua ediyordu fakat sonra ağzından kan geldi ve oracıkta melek oldu.Kimse bir şey yapıyordu.Sadece izleyip geçip gidiyorlardı.Kedi sokağın ortasında boylu boyunca yatıyordu ve başında az önce onu kovalayan kedi bekliyordu.Poşeti fırlatıp kedinin yanına gittim öldüğünden emin oldum iki tane okuldan yeni çıkış küçük çocuk nasıl abla diye sordular sadece gidin ablacım dedim.Gitmediler tabi arabalar geliyordu durdurmak zorunda kaldım onları.Biri inip kenara çeksene kediyi dedi.İnsanlığına acıdım sadece.Hiçbir şey demedim.O gitmeyen çocuklardan bana marketten poşet getirmelerini istedim.Sonra kenara aldım.Hala sıcacıktı tabi fakat gözleri öldüğünün en keskin işaretiydi.Yanıma tek işi sokaklarda takılıp zevzeklik yapmak olan bi çocuk geldi noldu dedi öldüm dedim.Veterinere götürelim mi dedi gülerek.O anda onun cahilliğini yüzüne vurmak istemezdim ama son derece sinirli ve üzgündüm ölümün hangi canlı için olursa olsun dalgası olmayacağını ona sokakta bağırarak anlatmak zorunda kaldım gitti zaten sonra.Başında öylece duruyordum ne yapacağımı bilemiyordum.Sonra bir çocuk geldi nasıl olduğunu hatırlamıyorum ama kediyi poşete sarıp çöpe atma kararı aldık o benim market poşetimi aldı ben de önden kucağımda kediyle gidiyordum.Çöpün başına gittiğimizde nasıl bırakabileceğimi bilemedim.Sen poşeti tut dedi sonra kediyi aldı.Allahtan boştu varil en dibe koydu ve üstünü bir bez parçasıyla örttü.Teşekkür ettim ve ordan ayrıldık sonra nasıl eve gittim hatırlamıyorum.
Size diyceğim o ki lütfen elinizden bir şey gelmiyorsa yapana mani olmayın.Ya da elinizden geldiğince yardımcı olmaya çalışın.Kendiniz için yaşamayı bir an olsun bırakın sadece bir an.
