Yoldayım aklıma gelen okulda yazma kararı aldığım bir yazı ile karşınızdayım okuma zahmeti gösterdiğiniz için teşekkürler.
Lise hayatım için tam 3 tane okul değiştirdim.Bu sene son senem ve çok zor.
Ben genellikle pes eden bir insan oldum ama sanırım küçükken böyle değildim.Size bir anımı anlatayım.
5. sınıftaydık, ders beden dersiydi hava da ılık böyle sınav bitimi gibi bir şeydi.Hocamız kızlar erkekler arası koşu yarışı yapmak istedi ve sınıfı 2 kişilik gruplar halinde ayırdı.Bana aynı soy adını taşıdığım ama aramızda kan bağı olmayan çocuk düştü.Bizim yarışımız sonlara kalmıştı ve kızların çoğu kaybediyordu.Ben de çelimsiz bi insanım yani kazanacağımı gram düşünmüyordum açıkçası.
Koşmaya başlamadan önce biri bir şey dedi kimdi, ne dedi filan hatırlamıyorum üstünden kaç sene geçmiş.Ben takmadım koşmaya başladık ben gerideydim az önce dediğim gibi kazanacağımı gram düşünmüyordum, hocamızın ve sınıfın olduğu yerden geçerken bir anda çocuk durdu öğretmene bir şeylerde şikayet ediyor.Ben de durdum salak gibi yanında.Sonra bir an düşündüm yarış daha bitmemişti ki ve ben tekrar başladım koşmaya, benim koşmaya başladığımdan haberi bile yok çocuğun ama ben koştum ve o çizgiyi geçtim.
İsterseniz boş kaleye gol atmak gibi bir şey bunun neresini anlattın diyin bana ama bence bu içi boş ve hileyle kazanılan bir hikaye değil.
Bu benim hikayem ve hayatın koşudan bir farkı yok duraksamadan devam edin ve koşun.Şikayet etmekle vaktinizi harcamayın, kim ne derse desin durmayın, kendi yolunuzda gidin.
Lise hayatım için tam 3 tane okul değiştirdim.Bu sene son senem ve çok zor.
Ben genellikle pes eden bir insan oldum ama sanırım küçükken böyle değildim.Size bir anımı anlatayım.
5. sınıftaydık, ders beden dersiydi hava da ılık böyle sınav bitimi gibi bir şeydi.Hocamız kızlar erkekler arası koşu yarışı yapmak istedi ve sınıfı 2 kişilik gruplar halinde ayırdı.Bana aynı soy adını taşıdığım ama aramızda kan bağı olmayan çocuk düştü.Bizim yarışımız sonlara kalmıştı ve kızların çoğu kaybediyordu.Ben de çelimsiz bi insanım yani kazanacağımı gram düşünmüyordum açıkçası.
Koşmaya başlamadan önce biri bir şey dedi kimdi, ne dedi filan hatırlamıyorum üstünden kaç sene geçmiş.Ben takmadım koşmaya başladık ben gerideydim az önce dediğim gibi kazanacağımı gram düşünmüyordum, hocamızın ve sınıfın olduğu yerden geçerken bir anda çocuk durdu öğretmene bir şeylerde şikayet ediyor.Ben de durdum salak gibi yanında.Sonra bir an düşündüm yarış daha bitmemişti ki ve ben tekrar başladım koşmaya, benim koşmaya başladığımdan haberi bile yok çocuğun ama ben koştum ve o çizgiyi geçtim.
İsterseniz boş kaleye gol atmak gibi bir şey bunun neresini anlattın diyin bana ama bence bu içi boş ve hileyle kazanılan bir hikaye değil.
Bu benim hikayem ve hayatın koşudan bir farkı yok duraksamadan devam edin ve koşun.Şikayet etmekle vaktinizi harcamayın, kim ne derse desin durmayın, kendi yolunuzda gidin.
