Selamlar bu benim okullar açılıncaki ilk yazım sanırım baktım ve evet öyleymiş.Size bir sır veriyim mi yazılarımı şarkı eşliğinde yazınca daha bi duygusal ve gerçek ben oluyorum.Gerçek ben derken olmak istediğim kişi de olabilir bilemiyorum.Bugünkü yazıcağım yazı bazı şarkılar hakkında.
Hani bir şarkı dinlersiniz denk gelmişsinizdir ve adını bilmiyorsunuzdur.Filmde geçer, sokakta yürürken rastgele duyarsınız, radyoyu açarsınız melodisi size sanki sizi o ana bi peri masalındaymış gibi hissettirir.Belki o an hayatla tüm bağınızı kopartırsınız sadece şarkıya odaklanırsınız, nefes almayı bile unutabilirsiniz.Belki de farkında olmadan göz yaşlarınız akmaya başlar.İşte sizin favori şarkınız olmaya adaydır.
Uzun araştırmalarınızın sonucunda şarkıyı sanatçıyı bulamazsınız ve pes edersiniz.Bir kaç gün sonra da unutursunuz.Arada aklınıza gelir yine nefesiniz kesilir ulan ne güzel şarkıydı be diye düşünürsünüz.Sonra rastgele bulursunuz işte bi yerden şarkıyı.İlk dinlemizdekinden daha bi hevesle dinlersiniz.Sonunda buldum seni diye sevinç çığırışları yapabilirsiniz ya da bunu yapan bi deli benim.
Ben böyle bulduğum şarkılardan asla bıkmadım.Her dinlediğimde içimde ilk duyduğumda ki histen bi parça taşırım.
Şarkılar sizin içinizdeki çığırışların dışarıya çıkabilme yöntemlerinden biridir.Bazen sizin iç sesinizin sözcüsü bile olurlar.Herkesin duygularını bir şekilde dışarıya çıkartabilmesi gerekir.Ben şarkılara sığındım.Bazen sözlerini hiç anlayamadığınız bir şarkı bile sizi ağlatmaya yetebilir.Ayrıca ne demişler bazen tek bir kulaklık tüm insanların susmasını sağlayabilir.